پایگاه اطلاع رسانی خاروانا:

اندر احوالات بهسازی جاده خاروانا - ورزقان

اختصاصی خاروانا نیوز: خبر تخصیص اعتبار جهت بهسازی و آسفالت جاده خاروانا - ورزقان مدتها پیش از سوی مسئولین ذیربط اعلام گردید و مراحل اداری واگذاری عملیات به پیمانکارن واجد الشرایط نیز انجام پذیرفت. منتها در عمل هیچ اتفاقی نیفتاد و جواب پیگیری های شورای شهر این جمله بود "انشاءالله شنبه هفته آینده شروع می شود"! تاخیر شروع عملیات جاده بسیار طولانی شده و در اواخر شهریور ماه شورای شهر از مسئولین شهرستان درخواست نمود که با توجه به اتمام فصل کاری در منطقه در روزهای آتی و شروع فصل بارش و سرما، صلاح منطقه و اهالی در آن است که تخریب جاده شروع نشود و تنها عملیات آسفالت ریزی از سه راه نچق به سمت ورزقان شروع شود چراکه با شروع بارش ها در صورت تخریب قطعه خاروانا - لیلاب تردد خودروها در این بخش دچار مشکلات اساسی شده و اهالی و مسافرین با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم خواهند کرد. منتها مسئولین محترم درخواست شورا را مصلحت ندانسته و بر شروع پروژه اصرار ورزیدند. نتیجه این امر و شروع عملیات تخریب و بازسازی چیزی نبود جزء گرفتار شدن خودروهای این مسیر در گل و لای صابونی ایجاد شده در آن!

مسئولین محترم، اگر در این دو روز گذشته که چندین خودرو در این قسمت گرفتار شدند و حتی در شب اول لودر شهرداری که به کمک گرفتار شدگان رفته بود، اتفاقی رخ می داد و خودرویی در اثر لغزش به دره سقوط می کرد پاسخ آنها و خانواده انها را چه کسی می داد؟! آیا بهتر نبود در شروع این پروژه تعجیل می کردید و یا به حرف اعضای شورا گوش کرده و آن را به فصل بهار موکول می کردید؟ آیا می دانید با این عمل خود چه مشکلاتی را برای اهالی و مسافرین به وجود آورده اید؟!

عدم توجه به فصل کاری در منطقه قره داغ و به خصوص شهرستان ورزقان همیشه بوده و همیشه مشکلات عدیده ای را برای مسئولین و اهالی ایجاد کرده است ولی متاسفانه هیچ کس و هیچ مسئولی از این موضوع درس عبرت نمی گیرد. امیدواریم حداقل پروژه های عمرانی مربوط به راه های ارتباطی در ایام گرم سال انجام پذیرد و از ایجاد مشکلات اضافی در منطقه محروم خاروانا که با مشکلات متعدد دیگر دست و پنجه نرم می کند، ممانعت به عمل آید.

پایگاه اطلاع رسانی خاروانا:

قسمت بیست وپنج

لیلاب-

نزدیک ترین روستا به مرکز دهستان دیزمار مرکزی یعنی خاروانا روستای لیلاب می باشد. از قدیم الایام این روستا در دینداری معروف است. در حال حاضر به علت وجود معدن اورانیوم در آن ، اهالی روستا مجبور به مهاجرت از روستا شده اند. حجه الاسلام والمسلمین سید علی اصغر لیلابی پدر 3 شهید و سید علی اکبر لیلابی از اعاظم و روحانیون این روستا می باشند. فرزندان روحانیون یادشده نیز هم اکنون مشغول تحصیل علوم دینی در حوزه علیمه قم می باشند.

 مزره(مزرعه شادی)-

این روستا در حد فاصل ما بین محال اوزومدول و دیزمار در دامنه کوه واقع شده است. روستای زیبا با مناظر جالب و تماشایی است و دارای چمن زارهای سرسبز و چشمه های زلال می باشد. زمستان های سرد و برفی و بستانهای معتدل و خشک دارد. (مزره) از منظر اتیمولوژی با نام اقوام ساکن در ساحل رود ارس بخصوص اقوام ماد و آس مرتبط است. موطن مرحوم کربلای میرستار چاووش منطقه دیزمار و ملا فتحعلی هادی می باشد. ملا فتحعلی از روحانیون زحمتکش منطقه بوده و احتیاجات شرعی روستاهای دیزمار را پاسخ گو بوده است. وی خط خوب و طبع شعر نیز داشته است. فرزند وی حجة الاسلام حاج عباس قلی در تبریز ساکن است و نَوه وی اسماعیل هادی تورکولوق ، حقوق دان و نویسنده مشهور از پیشکوستان زبان و ادبیات ترکی در ایران است.آثار مختلفی به زبانهای فارسی و ترکی از ایشان منتشر شده است که کتاب (اتیمولوژی زبان ترکی) و رمان (لاچین) و کتاب (ترکی هنر است ، فارسی شکر است) در خصوص دستور زبان ترکی از مهم ترین آثار وی می باشد. هادی در زمینه سناریو ، شعر و نقد ادبی و ساتیرانویسی مهارت تام دارد. متون ساتیریک (نثر) وی با امضاء کنداوشاغی در مطبوعات کشور به کرات چاپ شده است. هادی به زبان های عربی ، انگلیسی ، فارسی و زبانهای ترکی قدیم و جدید مسلط بوده ، ترجمه هایی از زبانهای عربی و انگلیسی به زبان فارسی و ترکی از ایشان به چاپ رسیده است.

استاد محمد پیفون صاحب کتاب فرهنگ لغت پیفون به زبان ترکی آذربایجان و فارسی اصالتاً از روستای مزره می باشند. وی فردی ادیب ، فرهنگ دوست و خوش مشرب و صمیمی است و ساکن تهران هستند. موطن دکتر نعمت اله تقوی استاد دانشگاه در رشته جامعه شناسی دانشگاه تبریز نیز مزرعه شادی می باشد.

از دیگر اصحاب قلم مزرعه شادی حسن محمودی شاعر آذربایجانی است. وی طبعی ساده و روان دارد و اخیراً مجموعه شعرش را به چاپ رسانده است. احمد یحیوی قاضی دادگستری نیز که ، گاه گاه مقالاتش در مطبوعات تبریز به چاپ می رسد از روستای مزرعه شادی است.

ذکر یکایک روستاهای دیزمار در درج تمامی اسامی روحانیون ، نویسندگان بزرگان علم و ادب و هنرمندان و بویژه شهداء در این مختصر میسور نبود. پرداختن به این مهم کتاب حجیم و مستقلی را می طلبد. در این مقال بیشتر به توضیح اجمالی روستاها و ذکر نام اشخاصی که به نحوی حقیر سعادت آشنایی داشتیم ، مبادرت ورزیده شد. یقیناً عذر این حقیر در پیشگاه ارباب فن موجه خواهد بود.

جا دارد در پایان از سرورانی که در تهیه این مقدمه و سایر بخش های کتاب نگارنده را مشمول الطاف خود نموده و به هر نحوی مشوق بنده بودند ، بویژه از نویسنده و محقق توانا حجة الاسلام حافظ زاده ، پژوهشگر و نویسنده زبردست حسین دوستی ، خانواده میر ابوالفضل و میر علی اکبر مرتضوی ، آقای موسی خانی بخشدار محترم جلفا ، و آقای ملا حسینی رئیس شورای شهر جلفا ، دکتر داود حسین پور رئیس دانشگاه آزاد اسلامی مرند ، آقای طبری رئیس وقت کتابخانه ملی تبریز و رئیس محترم کتابخانه تربیت تبریز ، محقق توانمندحاج رسول اسماعیل  زاده ،نویسنده و حقوق دان آقای دربندی و مدیر محترم انتشارات نیکتا تشکر و قدردانی کنم.